Sisli Gecede Korku ve Dehşet - Part I

04:00 Suları
Gecenin Bir Yarısı

Sisli bir gecenin ortasında öylece yürüyordum, hava o kadar boğuk ve sisliydi ki nerdeyse göz gözü görmüyordu. Sabah ki havanın aksine daha soğuk bir hava vardı, ama öğleden kalma sıcaklığın hala bir boğukluğu yaşanıyordu. Belimde asa,üstümdeki kıyafetlerle öylece sokakta tek başıma yürüyordum. Etrafı sokak lambaları aydınlatıyordu, onlarda olmasaydı, nerdeyse büsbütün karanlığa gömülecektik. Aslında başka bir yolumuz daha vardı, büyü yapabilirdik, tabi fark edilmemek şartıyla. Sokağın bu kadar sessiz olması bende bir tedirginlik yaratmıştı, aslında bu saatte ne beklenebilirdi ki.Mugglelar çoktan camlarını kapatmış, evlerinde oturuyorlardı. Ağaçlar hafif bir esintiyle yerlerinden sallanıyor ve sanki yerinden çıkacakmış gibi bir görüntü yaratıyordu, ilginçti ama gerçekti. Ağacın üzerime düşecek gibi bir hali vardı yada bunu tetikleyen bir şey mi vardı, içimi bir ürperti kaplamıştı. Kutsal Güc'e olan bağımlılığım ve samimiyetim gereği, görevimi en iyi şekilde yapmalıydım.Hiç bir karanlık taraf üyesine acımayacaktım, görevimi en iyi şekilde yerine getirecektim, bunun için yemin etmiştim.

Gökyüzü tüm karanlığıyla etrafı sarıyordu, bende etrafı bir göz kolaçan etmemin iyi olacağını düşündüm ve olduğum yerde kısa bir süre bekledim.Sokağın ortasında öylece etrafa bakıyordum, gece diğer önceki günlerden daha farklıydı, bir sessizlik bir dehşet ve bir ürperti vardı, korku geceye adeta nam salmıştı. Olduğum yerde öylece saymaya başladım, garip bir şeyler oluyordu, bunun farkındaydım. Ben yürümeye devam ederken arkadam hafif bir çatırdı sesi duydum ve hemen asamı belimden çıkarıp, hızla arkama doğru doğrulttum.

'' Kim var orada? ''

Ses gelmiyordu,kimse cevap vermiyordu. Etraf sessiz ve bir o kadar ürperticiydi, insanın kanını donduran türdendi. Sis, her yanımı sarıyordu, karşıma ne çıkacağını hiç bilmiyordum. Ama tek emin olduğum bir şey vardıi o da gelen şeyin karanlık olacağıydı.

'' Lumos! ''

Role Play Yapacak Kişiler

Spoiler:

'' Off! Bu sisde neyin nesi böyle? ''

Sisin bu kadar ağır olması, beni o kadar çok sinir etmişti ki nereye gideceğimi bilemiyordum bile. Havada tek bir yıldız dahi yoktu, gökyüzü tüm karanlığıyla etrafı sarıyordu. Yolumu kaybetmemek için caddenin kenarında öylece yürüyordum, saçlarımı yana doğru atarak yürümeye devam ettim. Masenfer'i özlemiştim, aslında ona karşı bir şeyler hissediyordum ama o öyle şeyler düşünmüyordu. Lanet olası karanlık lady onu benden benden çalmıştı, bu durum o kadar çok sinir bozucuydu ki. Kendime zor engel oluyordum, Masenfer'in yanına tek bir kız dahi gelsin istemiyordum, o benim olmalıydı, yalnızca benim! Ona karşı içimde besleğim platonik aşk, şimdi daha da alevleniyordu. Karanlık lady'nin gizli planları, her zaman beni korkutmaya yetiyordu, acımasız, sinsi ve kibirliydi, hiç bir şeyi takmayan, yalnızca öldürmeyi seven, kendisini bilmez bir büyücüydü, acaba onun hakkında böyle bir düşündüğümü öğrense, kim bilir neler olurdu, Masenfer kesin bu olayın arasına girerdi, bundan kesinlikle emindim. O benim hayallerimin prensiydi, karanlık onla canlanıyordu, onla mutlu oluyordu.

Sis etkisini arttırırken bende çimenlere doğru yöneldim. Taş üzerinde yürümükten bıkmıştım, topuklu deri ayakkabılarımın çıkardığı sesler beni deli etmişti. Çimenlere geçip sessizlik içerisinde kaybolacaktım. Yürümeye devam ederken sokağın ortasında bir adam gördüm, hiçte mugglelara benzer bir yanı yoktu. Belindeki asayı kolaylıkla görebiliyordum, bu genç bir büyücüydü. Acaba bu saatte,bu lanet olası ne işi vardı, ne yapmaya çalışıyordu, birilerinin adına bir şey yapıyordu? İçimde bir korku oluşmuştu, bu gece hiçte sessiz geçecekmiş gibi gözülmüyordu. Sessiz adımlarla ağaca doğru yaklaştım ve farkında olmadan kırılmış bir dalın üzerine bastım. Dalın kırılmasıyla beraber adamda olduğu yerde dona kalmıştı, kendi kendime bunu nasıl yapmıştım? Adamı bu yöne doğru çevirmiştim. Hemen üstüne bastığım daldan hızla ayağımı çekerek ağaca doğru yaslandım ve ses çıkarmadan dediklerini dinlemeye başladım. Elinde asası ile öylece konuşuyordu. Birisinin olduğuna dair bir izlenim yaratmıştım, lanet olsun!

'' Kim var orada? ''

Sessiz kalmakla yetindim ve cevap vermedim. Eğer cevap verseydim bir karşılık alacaktım muhtemelen, çünkü büyücü olduğum açıkça belliydi. Pelerin, deri ayakkabılar, asa ve siyah uzun şapka, daha nasıl belli olmayabilirdi ki.Sessiz olmanın daha iyi olacağını düşündüm ve kısa bir süre sessizce olduğum yerde bekledim.Bu arada genç büyücü, arkadan bir aydınlatmak büyüsü yapmıştı. Asasını bir ışık gibi kullanarak etrafı aydınlatıyordu. Görülme şansım yarı yarıya da olsa eninde sonunda görülecektim, bu nedenle ilk atağı ben yapmalıydım. Bu bekleyiş içerisinde de asamı yavaşça belimden çıkarttım ve uygun zamanı kollamaya başladım. Çok beklemenin bir anlamı yoktu, bu nedenle hızla büyücünün önüne doğru atıldım ve asamla '' Levicorpus! '' dedim. Genç büyücü, karşı çimlere doğru uçarken, bende caddenin ortasına doğru yürümeye başladım, bu arada genç büyücüye de bakıp gülüyordum. Sokak lambalarının ortasına doğru gelerek, adama doğru baktım. Henüz ayağa kalkmış değildi, büyük bir ihtimal kendine gelememişti, belki de ödleğin tekiydi. Şimdi karanlık her yerimi sarıyordu, daha da güçleniyordum. Masenfer'le benle birlikteydi, kokusunu alıyordum.

'' Levicorpus! ''

Gelen büyüyü fark etmemiştim, genç cadı bir anda önüme çıkıvermişti ve asası bana çok yakındı. Şimdi çimlerin üzerindeydim, belimden ve karnımdan biraz hasar almıştım, kalkarken bunu daha da fazla hissetmiştim. Büyüye karşı koyamamam beni çok sinir etmişti ama o an yapılabilecek bir şey yoktu, birden önüme çıkıvermişti ve ama ben bunu önceden düşünmeliydim. Genç cadı, sokak lambalarının ortasında öylece bana bakıyordu.Sanırım yerimden kalkamayacağımı sanıyordu,ona göre kolay bir yemekmişim gibi bakıyordu yada dıştan öyle gözüküyordu. Genç cadının bu kadar beklemesinin ardından hızla ayağa kalktım ve asamı ona doğru doğrultarak '' Expelliarmus. '' dedim. Kadının elinde asa arkaya doğru uçarken, ikinci bir büyüme daha hazırlandım. Heyecanlı ve bir o kadar gerilimliydi, ona asla acımayacaktım, bunun için yemin etmiştim. Daha doğrusu karanlık tarafa çalışan hiç bir kişiye acımayacaktım, bu konu hakkında kendimden kesinlikle emindim. Genç cadının savunmasız kalışıyla ikinci bir büyümü yaptım, bu büyüm ona biraz acı verecekti. Bakalım acı denilen nasıl bir duyguymuş, öğrenecekti. Bu duyguyu ona en güzel şekilde yaşatacaktım.

'' Crucio! ''

Acı çekmeye başlamıştı, buna sevinmiştim, lanet olası cadının yaptığı büyüyü şimdi daha da hafife alıyordum, benim için bir sinek ısırığı yada arı sokması gibiydi. Acı çektirme sırası bendeydi, geri kalanını karargahtakiler belirleyecekti.Acı, muhteşem bir duyguydu. Genç cadıya, bu duyguyu yaşatıyordum.

'' Lanet olası büyücü! Seni bu kadar hafife almamalıydım! ''

Bunları söylerken içim adeta gülmekten parçalanıyordu, bedeni kaskatı bir şekilde kesilmiş, olduğu yerde öylece duruyordu. Bana fazla kolaymış gibi geldi, en azından bu adamı yenmenin bu kadar kolay olacağını hiç düşünmemiştim, ne kadar da acınası bir durumdu, şahsen ona hiç acımıyordum ya.Etrafı gözkolaçan etmemin iyi olacağını düşündüm, kimseye yakalanmak istemezdim heralde, birde bakanlık çalışanı olarak büyük bir risk taşıyordum. Caddenin sonuna ve başına baktıktan sonra tekrar yüzümü adama doğru döndürdüm ve şimdi büyük bir şaşkınlık içerisinde adama doğru bakıyordum, genç büyücü çoktan ayağa kalkmıştı ve asasını bana doğru doğrultmuştu.Olduğum yerde öylece ona bakıyordum, yapacağı büyüye karşılık verecektim.

'' Expelliarmus! ''

Büyünün etkisiyle elimden fırlayan asa, şimdi yere düşmüştü. Bu kadar basit bir büyüyle karşılaşacağımı hiç sanmıyordum, yaptığı büyü silahsızlandırmaydı. Asamı tekrar geri alabilirdim, tabi büyü yapmazsa yada hızlı davranabilirsem. Genç büyücü olduğu yerde bana bakıyordu ve ben hızlı davranmalıydım. Olduğum yerden hızla atılarak asama doğru ilerledim. Fakat genç büyücü bana arkamdan saldırmıştı ve olduğum yerde yere yığılmıştım.

'' Crucio! ''

Acı çekiyordum, beynim zonkluyordu, kendimi kaybediyordum, bilincimin gideceğine dair bazı şüphelere kapılmıştım, korkuyordum. Sesler, adeta beni deli ediyordu, vücudumun her bir tarafı ağrıyordu ve kendimi kontrol edemiyordum, asam hala elimde değildi. Lanet olması büyü beni tam arkamdan vurmuştu, asamı hala geri alamamıştım. Onu hafife almamın cezasını şimdi daha iyi çekiyordum. Silahsızlandırma büyüsünün, her zaman bir tuzağı vardı ve ben şuan bu tuzağın içinde acı çekiyordum. Kendimi kontrol altına almaya çalıştım ve bunu kısa bir süre içerisinde başardım. Hızla büyünün etkisinden kurtularak yerde duran asamı elime aldım ve ardından '' Rictusempra! '' dedim.

'' Rictusempra! ''

Üzerime gelen büyüyü engellemek için hızla öne doğru atıldım ve ardından '' Protego! '' dedim.Üzerime gelen büyü, şimdi yok olmuştu, yaptığı büyü başarısız olmuştu, buna karşılık vermiştim.Beni o kadar da kolay yenebileceğini düşünmemeliydii onu gebertebilirdim.Göndereceği her büyüye hazırlıklıydım ama şuan ona zaman harcamak istemiyordum,bu işi bir çırpıda bitirmem lazımdı.Onunla uğraşacak kadar zamanın yoktu,zaten etraf sessiz ve sakindi.Güneşte nerdeyse doğuyordu,yeni bir güne yeni bir tutsakla başlıyordum.Sis bulutları geriye doğru çekiliyordu ve bende bundan istifade asamı o genç cadıya doğru doğrulttum ve ardından '' Perticius Totalus! '' dedim.Cadının bir anda kaskatı kesilmesi çok hoşuma gitmişti, şimdi onu karargaha götürecektim ve orada işini hep beraber bitirecektik, ne biliyormuş, neden oradaymış ve tabiki en önemlisi karanlık lord'un planları neler? Genç cadı fazla kolay gibi gelmişti,zaten pek mücadele edecek bir tarafıda yoktu,onu sevmiştim.

'' Güzel bayan! Sizinle bir yolculuğa çıkacağız,umarım bundan memnun kalırsınız. '' dedim ve ardından gülerek ona doğru baktım.Daha sonra kaskatı kesilmiş olan kolunu hızla tuttum ve beraberce karargaha cisimlendim.