Masum Bir Buluşma (!)

Konu: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 19:56

Uzun bir zamandan sonra kendini minik minik, utangaç bir şekilde o büyük yağmurlardan sonra göstermeye başlamıştı. Soğuk havanın ayazında hiçbir yere gidilmiyor, hatta evden bile çıkılmıyordu. Böyle hoş, ılık bir havada neden dışarıya çıkıolmasın ki?

Daha evde televizyon izlerken eline aldı telefonu. İlk işi onu "Koruyucu Melek" olarak tanımladığı Leonard'ı aramasıydı. Hem uzun zamandır görüşnüyorlardı, hem de böyle güzel bir hava onunla daha da güzelleşirdi.
İlk tanıştıkları yer olan Romadaki Aşk Çeşmesinde buluşacaklardı gene.. Buranın ikisi içinde büyük anıları vardı. O sıcak yaz havasında bu çeşmeden bir yudum su içmişlerdi.

Öğlen olmuştu. Güneş kendini artık iyice göstermiş, tepeye çıkmıştı. Hava iyice ısınmış, hatta askılıyla gezilecek kadar iyiydi. Hemen dolabına koştu ve üst rafta bulunan kısa şortunu ve badysini giydi. Topuklu ayakkabılarını giyip çantasınıda aldıktan sonra çıktı yola. Gelir gelmez büyük çınar ağacının altındaki bir banka oturdu ve Leo'yu beklemeye başladı. Heycanla onu beklerken uzaktan iri kıyımlı, uzunca boyulu biri göründü. Bu O'muydu? Ne kadarda değişmiş..

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 20:08

Sabah yerini öğleye bırakmış, güeş ışığı kendini daha baskın bir şekilde göstermeye başlamıştı ki bu pek de hoşuma gitmiyordu. Her ne kadar bana zarar vermese de bir vampir olarak güneş ışığından hoşlanmıyordum. Gerçi karanlığı da çok sevdiğim söylenemezdi ama 'siyah'ı tercih ederdim. Dükkandan çıkarken giysi dolabıma uğradım ve siyah kısa kollu tişörtümün üzerine deri paltomu giydim. Ancak sıcaklamak bir yana dursun dikkat çekeceğimi düşündüm. İklimlerle aram iyi değildi. Çünkü üşümüyor veya sıcaklamıyordum o yüzden de havaya göre giyinmiyordum çoğu zaman. Paltoyu çıkarıp askıya geri astım ve dışarıdaki insanların bir çoğunun 'serpilmiş' olduğunu gördüm. Sonunda üzerime bir şey almamaya karar verdim. Hem kaslarım da ön plana çıkıyordu. Aynada kendime bakıp "Harikasın adamım!" dedim ve dışarıya adımımı attım. Etrafıma bakmaksızın kendimi Roma, Aşk Çeşmesi'nin yakınlarında bir sokağa ışınladım.

****************

ÇEşmenin olduğu meydana girdiğimde bir bankta oturan fıst... Yani arkadaşımı gördüm. Uzun zamandır görmemiştim ve değiştiğini düşündüm. Yani büyümüştü. Gülümsedim. Düşündüklerim beni güldürmüştü nedense. Ona doğru adımlarımı hızlandırdım ve o da ayağa kalkıp bana doğru gelmeye başladı. Hiçbir şey söylemeden onu ucakladım ve çevremde bir tur attım. Onu yere indirip: "Yıllar seni değiştirmiş ancak hala güzelliğin yitip gitmemiş." dedim.

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 20:24

O uzaktan gelen hoş adam.. Aslında uzaktan göründüğü kadarda uzun boylu, iri kıyımlı değil. Yakınlaştıkça herşey daha ortaya çıkıyor. Kasları olan, yıllar onu bir şarap misali dahada güzelleştirmiş, ah pardon yakışıklılaştırmış.. Yanına yaklaştıkça kalbi hızlıca çarpmaya başlamıştı. Böyle birşeyi kendiside düşünemiyordu. Daha doğrusu "düşündüğünü düşünemiyordu." O yıllardır en yakın arkadaşı, o en kötü anlarından yanında olan kişiyi onca zamanda nasıl fark etmemişti.?

Yanına doğru iyice yaklaşınca ayağı kalkıp onu ayakta karşılamak istedi. Kalkıp yanına yaklaştı. Birden bire onu kucaklaytıp kendi etrafında bir tur attıran Leo'yu görünce bir yandan kafasındaki büyük şapkaya destek vererek düşmemesini engelledi. Yere indirdiğinde herzamanki samimiyetiyle "Yavaş olasana Ahmak. Başım döndü." dedi kahkaha atarak.

" Yıllar seni değiştirmiş ancak hala güzelliğin yitip gitmemiş." uzun zamandan sonra aldığı tek iltifat bu.. Böyle güzel birşey heralde şu anda günün geri kalanının eğlenceli geçeceğinin küçük bir işaretçisiydi. "Teşekkür ederim canım. Sende çok değişmişsin. En son görüştüğümüzde çok gençtik. Etrafımızdakilerin farkına bile varmıyorduk." dedi ve kendine inanamadı. Böyle bir şeyi nasıl söyleyebilirdi. Çok geçmeden ortamda bir sessizlik oluştu. Bu sessizliği bozmak için "Biraz yürüyelim mi ne dersin?" dedi ve gülümsedi.

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 20:36

"Yavaş olasana Ahmak. Başım döndü." dedi. Kahkahası konuşmasına şen katıyordu. Onu indirip gözlerine baktığımda onu gerçekten özlediğimi farketmiştim. Halbu ki uzun zamandır onu özlediğimi düşünmek bir yana dursun onu düşünmemiştim bile. Beni araması ne büyük incelik ve süper bir fikirdi."Teşekkür ederim canım. Sende çok değişmişsin. En son görüştüğümüzde çok gençtik. Etrafımızdakilerin farkına bile varmıyorduk." dediğinde ise etrafa bakma isteği duymuştum. Ve herkesin bizim sevinç çığlıklarımıza kulak verdiğini ve bize ters ters baktığını gördüm. Ah şu muggle'lar bu tür şeylere alışık değillerdi. Belki de öyleydiler ancak bu onların bakışlarını bastırmıyordu. Onları umursamayıp Kelley'e döndüm. "Biraz yürüyelim mi ne dersin?" dediğinde ise ona sormaksızın elini tuttum ve yürümeye başladım. Gülümserken bir yandan da ara ara ona bakıyordum. Adımlarımı yavaş atıyordum. Çünkü geride kalmasını istemiyordum. Adımlarımı normal dereceye getirdiğimde bile bir insan öre hızlı kalıyordum. Eh, ben de biraz dikkat edecektim. "Söylesene nerelerdeydin? Beni aramak neden bu kadar geç aklına geldi?" diye sorduğumda benim de onu aramadığım gerçeği aklıma takıldı. "Haklısın. Ben de aramadım ama bilmiyorum, keşke daha önceden gelseydin yanıma."

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 20:49

Birlikte yürümeye başladılar. Aklından 100lerce şey geçiyordu. Hatta istemeden platonik olduğu Acotas bile.. Neler oluyordu ona. Birde yanında sallanmakta olan elinde bir sıcaklık hissetti. Kısa boyuyla kafasını kaldırdı ve Leo'nun yüzüne baktı aval aval. Çünkü elini tutmuştu. Sonra gözlerini kapatarak minik bir gülümseme yaptı kendine. Bunlar neydi şidmi? Flört mü ediyorlardı yoksa sadece eski bir dost olarak konuşuyorlar mıydı?
Birden parmağının ucu kaşındı. Leo'nun elinin üstüne sürerek kaşıdı parmağını. Ama elini bırakmak istemiyordu. Ya da istiyordu. Karmaşık bir durum içindeydi. Onu hem O türlü görmek istemiyordu, hemde istiyordu. Hatta belkide şu anda onu durdurup boynuna sarılmak istiyordu. Ne yapıyordu o? Ya kendine gelmeliydi ya da peri masalındakülkedisi olarak role devam etmeliydi.
"Söylesene
nerelerdeydin? Beni aramak neden bu kadar geç aklına geldi?" yüzüne döndü ve gözlerini kısarak baktı. "Haklısın. Ben de aramadım ama bilmiyorum, keşke
daha önceden gelseydin yanıma." dedi. Kafasını tekrar döndürerek yolun ufuğuna dikti gözünü. "Evlenmiştin Leo.. Beni çağırmadın bile. Aslında sana bir yönden de dargınım." dedi ve yüzünü ondan tamamen çevirdi. İçinden bir ses ona elini bırakması gerektiğini söylüyordu ancak o bırakmamak için ısrarlıyordu. "Üff her neyse kapatalım bu konuyu. Gel şurdaki çimenliklere oturalım. Sanırım yoruldum ben." dedi gözlerinin içine bakarak. Heralde son ayların en güzel gününü yaşıyordu..

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 21:00

"Evlenmiştin Leo.. Beni çağırmadın bile. Aslında sana bir yönden de dargınım." Evlilik lafını duyduğumda yüzümü hafifçe buruşturdum. Ama belli olmaması için kendimi toparlamaya çalıştım. "Üff her neyse kapatalım bu konuyu. Gel şurdaki çimenliklere oturalım. Sanırım yoruldum ben." Bu sefer kolumdan tutup beni çimenliklere dopru çekti. Ardından itiraz etmeden onu takip ettim. Zaten istesem de ona karşı çıkamazdım ki. Bugün O derse o, diye geçirdim içimden. Ve çimenliklere doğru arkasından yol aldım. Yeşile ayak bastığımızda ben bir gölge bulmuştum ancak o -bronzlaşma isteğiyle midir bilmem- güneşin altına oturmuştu bile. Gülümseyip oan doğru yürüdüm ve çimenliğe oturdum. ANcak rahat edemediğim için uzandım ve başımı da onun dizlerine koydum. Ona çok fazla mı yaklaşıyordum? Bilmiyorum, diye yanıtladım kendimi. Bugün kendimi durdurmayacaktım. Sadece bugüne özel, diye sözverdim kendime ancak onun güzelliği karşısında da neler olacağını da kestiriyordum. O yüzünü güneşe dönmüşken ben de yapabildiğim kadarıyla onu izledim. Mutlu görünüyordu, ki benim için de önemli olan buydu. Rahat ol, diye geçirdim içimden. "Rahatım seni sapık herif." diye kendimi yanıtladığımda bunu dışımdan söylemiş olduğumu farkettim. Ardından onun şaşkın bakışıyla maruz kaldığımda ise mahcupluğumu saklayacak bir gülümseme yaydım yüzüme. "Kendi kendime konuşuyorum işte. Ve boşandım biraz geç bir cevap oldu ama yine de söyleyeyim."

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 21:10

"Hmm iyi. Boşandığına sevindim. Gazeteden takip ediyordum seni. Yakışmıyordunuz be o kızla..." dedi yüzünü biraz ekşitip gülümseyerek. Sonra birbirlerine baktılar ve kahkaha atmaya başladılar. Ne kadarda güzel gülüyordu. Bacağına uzanmış olan Leo'nun saçlarını okşamaya başladı. Kısa ancak bir kuş tüyü kadar yumuşak olan saçlarına dokundukça dokunası geliyordu. Adeta ondan büyülenmişti.

"Bütün günümüzü burda geçirmeyeceğiz heralde. Beni yemeğe çıkarmıyacak mısın? Bak acıktım ben.." dedi ukala bir şekilde yüzüne bakarak. Sonra ayağı kalktı ve onunda kalkamsı için elini uzattı. Aslında acıkmamıştı. Tek derdi uzunca bir zamandan sonra onunla birlikte, başbaşa birşeyler yapabilmekti..

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 05 Mart 2010, 21:19

"Hmm iyi. Boşandığına sevindim. Gazeteden takip ediyordum seni. Yakışmıyordunuz be o kızla..." dediğinde istemeden de olsa güldüm. Aslında başlarında onun için gülmüştüm ancak ona bakıp da somurtmak mümkün değildi ki... Artık istediğim için gülüyordum. O yanımda olduğu için... Belki de... Bilmiyorum. Onunla gerçekten mutlu olduğum için. Saçlarımı okşamaya ve eliyle saçımda gezintiye başladığı anda gözlerimi kapatıp kendimi ona bıraktım. O saçlarımı okşadıkça kendimden geçer gibi oluyordum ama uyanıkmış gibi tepkiler veriyor ve saçlarımı bozmaması için adeta onunla çocukça mücadele ediyordum. Hala büyüyememiştik. Ama olsun ben bu halimizden memnundum. O kadar derdimin arasında birazcık gülebilmek ve mutlu olmak iyi gelmişti ki belki de aylarca beklediğim buydu. Ardından saç muharebesi bitince: "Bütün günümüzü burda geçirmeyeceğiz heralde. Beni yemeğe çıkarmıyacak mısın? Bak acıktım ben.." deyip ayağa kalktı ve beni de çekip rahat çimlerden doğrulttu. Söylediklerinib ardından gülümseyerek öne doğru bir kaç adım attım. O arkamda kalmıştı. Bir an dönüp: "Üzgünüm seninle iken ne yapacağımı düşünemiyorum güzel bayan!" deyip kesik bir kahkaha attım. O hala olduğu yerdeyken biraz daha yürüdüm ve bu sefer arkama dönmeden: "Acele et yoksa pizzayı yalnız yerim." dedim hala kahkaha atarak. Pizza'yı sevdiğini biliyordum. O yüzden pizzayı seçmiştim.

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) C.tesi 06 Mart 2010, 20:49

"Üzgünüm seninle iken ne yapacağımı düşünemiyorum güzel bayan!" Ne kadarda kibar olmuştu görüşmeyeli.. Eskiden pekde böyle değildi. Az önce yalandan söylediği "Açım." numarası gerçekleşmek üzereydi. Çünkü karnından Dünya Sihir Orkestrası müzik çalıyor gibi bangır bangır "Açım." diye bağırıyordu.
"Acele et yoksa pizzayı yalnız yerim." Unutmamıştı Angela'nın pizzaya karşıkonulmaz bir şekilde zaafı olduğunu.. İtiraz etmeye cesaret bile edemezdi ki zaten Leo'ya.. "Hayvan eskidende öyleydin zaten. Ben bir dilim yerdim geriye kalanıda sen yerdin.." dedi ve kahkaha atarak gülmeye başladı. Elini tutup çekiştirilerek Pizzacıya götürülürken bir yandan da o kocaman feton şapkasını tutuyordu. Diğer yandan ise kahkaha atarak gülüyordu. Neler oluyordu ona öyle? Yıllardır yapmadığı ve ilerleyen zamanlarda da yapmayacağı hareketleri şu kısa zmaan dilimi içinde hepsini yapmıştı bile.. Hala elini tutup çekiştirerek götüren Leo'ya dönerek biraz sitemkar bir şekilde; "Biraz beni düşüncene. Ayağımda bir karış topukluyla sence senin hızına nasıl yetişebilirim?" dedi ve duraksayıp önüne doğru yürüyüp duran LEo'nun gözlerinin içine baktı..

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) C.tesi 06 Mart 2010, 20:59

Pizza teklifi onu sevindirmeye başlamıştı ki gülümsemesi artarak kahkahaya dönüşmüştü. O anda bugün çok güldüğümü farketmiştim. Hayley, Mz veya Eva ile bu kadar gülmemiştim. Kesinlikle bu fıstıkt...(İki oldu.) Yani bu kızda bir şeyler vardı. Ya da bende ona karşı bir şeyler bulunmaktaydı. Bu yönden hiç düşünmemiştim ama bugünkü heyecanım belki de ondan hoşlandığım düşüncesini zihnime tepiyordu. Bu düşüncelerin içine dalmışken, beni bu bulutlardan çekip çıkaran bir ses duydum. "Hayvan, eskidende öyleydin zaten. Ben bir dilim yerdim geriye kalanıda sen yerdin.." dedi ve gülmeye devam ederek yürümeye başladı. "Bu kaslarım onlarla şekilleniyor." diye cevapladım onu. Ardından kollarıma bakıp "Vay be!" anlamında dudaklarımı büzüştürüp başımı salladım ama kimseye çaktırmadan... Kolundan çekip yürümeye başlamıştım ki birden sıçrayıp önüme geçti."Biraz beni düşüncene. Ayağımda bir karış topukluyla sence senin hızına nasıl yetişebilirim?" deyip gözlerimin içine çekici bir şekilde baktığında ise bunu yapmaması için yalvarmaya kadar götürebilirdim işi. Çünkü o bana her baktığı anda ondan hoşlandığımı söyleyen his bir adım daha öne çıkıyordu. Elimi onun kolundan çekip göğsümde birleştirdim ve birbirine bağladım. Ben de kendime engel olmayarak gözlerinin içine baktım ve ukalaca gülümseyerek ona bakmayı devam ettirdim. "O zaman seni taşırım." dedim. "Bu bir şaka değil hanımefendi."

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) C.tesi 06 Mart 2010, 21:11

"O zaman seni taşırım. Bu bir şaka değil hanımefendi."
"Yiyosa taşı da bak neler yapıyorum ben sana." dedi içinden. Sonra yüzünde küçük bir gülümseme belirdi. "Aslında iyi olurdu ancak alışkın olmadığım bir olay olduğu için emin değilim." dedi tekrar gözlerine bakarak. Onun o keskin bakışları.. O muhteşem göz rengi.. Charlie'den sonra birinden ilk defa bu kadar çok etkilenmişti. Ancak bunun Leo olmasını kendine yediremiyordu bir türlü. Çünkü o onun en yakın arkadaşıydı ve Leo'nun ondan etkilenmesi imaknsız birşeydi. Belkide o sadece Angela'yı kardeşi gibi görüyordu. Daha fazlasını düşünemiyorda olabilirdi.. Aslında ona biraz çıtlatsa birşeycik olmazdı. "Görmeyeli sen baya değişmişsin ya.. Hem kişisel olarajk hem de fiziksel olarak. Baya yakışıklı olmuşsun." dedii ve utanarak kafasını öne eğdi. Yanaklarının kızardığını hissedebiliyordu ve bunu Leo'nun kesinlikle görmemsi gerekti. Eğer görürse 100 çuval inciri berbat edecekti..

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) C.tesi 06 Mart 2010, 21:24

"Aslında iyi olurdu ancak alışkın olmadığım bir olay olduğu için emin değilim." dediğinde gülümsemesinin kesildiğini fark ettim. Acaba yanlış bir şey mi söylemişti ya da ben mi yanlış bir şey söylemiştim? Ben de ondan etkilenerek hafif somurttum. O ise sanki yüz hatlarımı incelermişçesine bakışlar atıyordu. En sonunda susmayı kesip utangaç bir şekilde konuştu. "Görmeyeli sen baya değişmişsin ya.. Hem kişisel olarajk hem de fiziksel olarak. Baya yakışıklı olmuşsun." Aedından bakışlarını yere indirdi ve bir daha da kaldırmadı. Neler döndüğünü anlayamamıştım. Yani neden utangaç bir havaya girmişti ki? Başımı hafif indirip kızaran yanaklarını gördüğümde orada neler olup bittiğini anlamıştım. Yanakları ile birlikte işin rengi de değişmişti. Sanırım hissettiklerim karşılıksız değildi. O da ben den hoşlandığını düşünüyor olabilirdi. Ama tam tersi yaşanır ve onun benim hislerimi anlamış olması ve bana karşı o duygular içinde olmaması da yaşanabilir di ki. O zaman bu güzel günde yağmur başlardı. Ve benim paltom yoktu. Üzülmeye hazır değildim. En sonunda ben de dayanamadım ve elimle çenesine zarif bir dokunuş yaparak bana bakmasını sağlayacak duruma getirdim. Merkala çok hafif yaşarmış gözlerine baktım. O kadar az yaşı bir insan göremezdi ama ırkımız çoğu şeyi daha iyi görüyorduk. Kocaayak'ı göremiyorduk ama. Onun sadece bir masal olduğunu söylemişlerdi. "Sen de değişmişsin." dedim güven verici bir gülümseme yayarken suratıma. "Hem de bu değişim iyi yönde olmuş. Sevdim." Ardından ellerimle onun kollarından tutarak biraz kendime çektim. "İyi ki beni aradın." dedim göz temasını sağlayarak.

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Cuma 19 Mart 2010, 20:26

Rp out: Çok özür diliyorum. Malum SBS telaşı. Pek giremiyorum artık bilgisayara..

"İyi ki beni aradın."
acaba bugün bunu kaçıncı söyleyişiydi? Belki 10. falan olmuştu. Bunu düşünüp yüzünde minik,m alaycı bir gülümseme belirdi. Ona şaşkınlıkla bakan Leo'nun muhteşem gözleri resmen "Ben açıklama bekliyorum." diye bangır bangır bağırıyordu. "Aklıma bazı şeyler geldi. Önemsiz şeyler." dedi ve tekrar tebessüm etti. "Artık gelmedik mi şu pizzacıya? Ben artık gerçekten acıktım ve yoruldum." dedi. Biraz daha yürüdükten sonra pizzacıya geldiler.
İçeriye girer girmez en sondaki, kuytu köşedeki, loş ışıklı masaya oturdular. Böyle bir yerde, böyle bir yerin olması gerçekten şaşırtıcıydı. Oturur oturmaz yanlarına garson geldi ve "Kusura bakmayın. Az önce burdaki lamba patladı. Yenisini almak için arkadaşı yolladık. İsterseniz şöyle pencere kenarından bir masaya oturtiyim sizi?" dedi. "Önemli değil teşekkürler. Böyle iyi." dedi ve kafasını öne çevirdi. Birden duraksadı ve sipariş vermesi gerektiği geldi aklına. Leo yanındayken gerçekten mantıklı düşünemiyordu. "Ben orta boy bol Mozarella peynirli, kertenkeleli pizza istiyorum. Sen ne alırsın Leo?" dedi ve Leoya dönerek gülümsedi. Onun o sürekli parıldayan altın sarısı gözlerini görmek onu resmen huzurlandırıyordu.

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) C.tesi 20 Mart 2010, 08:13

Yürüken pek konuşmamıştık ve dolayısıyla da çabuck gelmek istediğim yere gelmiştik. Her şeyi ayarlamıştım önceden gideceğimiz lokantayı, buluşma yerini. Geleceğini söyleyince oturup hesaplamıştım tüm bunları. İyi de yapmıştım oturup ne yapacağımızı düşünecek zamanımız olmayacaktı. Bundan memnun muydum? Evet! Kadınları etkilemenin bir yolu da planlı olmaktı hem. KApıdan içeri geldiğimizde ben pencere kenarına oturmaya kararlıydım ama Kelley kolumdan çekiştirerek loş ışıklı bir yere götürdü beni. Ben tam neden buraya oturduğumuzu soracakken bir garson gelip: "Kusura bakmayın. Az önce burdaki lamba patladı. Yenisini almak için arkadaşı yolladık. İsterseniz şöyle pencere kenarından bir masaya oturtiyim sizi?" dediğinde pencere kenarına oturacağımızı düşünerek sevindim. Ama Kelley geç kalmadan cevabını yapıştırmıştı. "Önemli değil teşekkürler. Böyle iyi." Ardından siparişini vermek için menüye baktı ve kısa bir süre düşünüp kararını verdi. Ben ise hala menüye bakıyordum. Mırıldanarak Okumaya başladım.
"Karışık pizza.
Peynirli pizza.
Vejeteryen pizz- Iyy.
Tamam." dedim."Karışık pizza istiyorum."

Ardından dönüp Kelley'ye bakmaya başladım. O da bana. Derin bir iç geçirip. İçimdekileri dökmeye karar verdim. "Şu an senden hoşlanıyorum desem beni sapık zannedersin değil mi?"

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) C.tesi 20 Mart 2010, 19:31

Kısa bir bekleyişin sonunda Leo'da siparişini verdi. Garson masanın yanından uzaklaşırken O'nun biraz telaşlı olduğunu sezimledi Kelley. Eli ayağına dolaşıyor gibiydi. Sanki birşey söyleiyecekti de çekiniyordu. İçinden Kelley "Hadi söyle. Düşündüğüm şeyi söyle. Beni sevdiğini söyle. Hadi buna hazırladım ben kendimi. Lütfen söyle, lütfen..!" diyordu. Adeta göz temasıyla ona yalvarıyordu. Sonunda o muhteşem dudaklarını belirginleştiren beyaz tenindeki o ağzı açıldı ve "Şu an senden hoşlanıyorum desem beni sapık zannedersin değil mi?" Kelley buna inanamıyordu. Çünkü gerçekten şaşırmıştı. İçinden bir yandan bu cümleyi beklerken bir yandan da söylememesi için Tanrı'ya dua ediyordu. Çünkü eğer sevgili olurlarsa ayrıldıktan sonra aralarındaki o muhteşem arkadaşlık bozulacaktı. Leo bozmasa bile Kelley bozardı. Çünkü denemişler ve olmamış. Daha fazlasının alemi yok. Hem "Eski sevgiliden dost olmaz." diye bir laf vardır.

Leo'nun cevap bekleyen dik bakışları arasında boğulup gitmişti adeta Kelley. Uzun zamandır böyle bakışını hiç görmemişti. Daha doğrusu tanıştıklarından beri. "Şey.. Nasıl desem. Aslında pek sapıklık olarak bulmam. Çünkü daha öncede söylediğim gibi. İkimizde büyüyüp birer yetişkin büyücü olduk. İkimizde medenileştik. Bunu sapıklık görecek değilim. Ve yanlış anlamazsan bende birşey söylemek istiyorum.." dedi ve biraz duraksadı. Çünkü nasıl söyleyeceğini bilemiyordu. İlk defa birine böyle birşey söyleyecekti. "Şey.. Sanırım bende sana karşı boş değilim. Seni bu gün ilk gördüğümde bunu anladım. Gerçekten çok güzel bir duygu." dedi ve ardından dişlerini göstermeden minik bir gülümseme belirtti bebek yüzünde. Leo'nun ne kadar mutlu olduğunu hissedebiliyordu.

Konu: Geri: Masum Bir Buluşma (!) Paz 21 Mart 2010, 09:28

Gözümü kısıp 'Seni lanet olsaı sapık ben eve gidiyorum. Hay Tanrım! Neden böyleleri hep benim başıma gelir.' gibisinden cevaplara hazır olmaya çalıştım. Belki de daha kötüsü olur, düşüp bayılırdı. Ama bunların hiçbiri olmadı ve gayet sakin bir tavırla konuşmaya başladı. "Şey.. Nasıl desem. Aslında pek sapıklık olarak bulmam. Çünkü daha öncede söylediğim gibi. İkimizde büyüyüp birer yetişkin büyücü olduk. İkimizde medenileştik. Bunu sapıklık görecek değilim. Ve yanlış anlamazsan bende birşey söylemek istiyorum.." dediğinde asıl bombanın şimdi gelmekte olduğunu biliyordum. Ellerimi kaldırıp masanın üzerinde birleştirdim. Titreyip titremediğini kontrol etmek için gözlerimi onlara kaydırdım. Neyse ki artık vücudumu daha iyi kontrol ediyordum. Ellerimde bir sorun yoktu. "Şey.. Sanırım bende sana karşı boş değilim. Seni bu gün ilk gördüğümde bunu anladım. Gerçekten çok güzel bir duygu." dedi ve ardından çok hoş bir gülümsemeyi suratına yaydı. Ben ise aptal aptal gülümsediğimi masanın üzerinde duran bıçaktaki yansımamdan görecektim. Ve o anda gülümsememi kesip. Gözlerinin içine bakmaya başladığımda ise garson sanki kasıtlı yapmış gibi, önümüze pizzaları 'şak' diye koydu. "Ne hoş." diye iç geçirdim. "Halbuki ben bana bağırıp çağıracağını düşünüyordum. Ama aynı duyguları paylaşmamız hoş." dedim. Ve bunları söylerken onu öpmek için ileri doğru ilerlediğimi sonradan farkettim.

"Halbuki ben bana bağırıp çağıracağını düşünüyordum. Ama aynı duyguları
paylaşmamız hoş." Acaba yanlış mı anlamıştı? Yüzünde beliren masum, biraz alaycı, hafif sempatik gülümseme Ang'in yüreğindeki ateşe su serpeceğine birazcık daha alevlendiriyordu.

Kısa bir süre sonra Leo'nun ayağı kalkıp yanına doğru yaklaşmak için 1 adım attığını fark etti. Ani bir hareket yapmaması için oda ayağı kalktı ve arkasına bir adım atarak "Sanırım kalkıyoruz. Bencede burda fazla zaman geçirdik. Ben eve gitsem artık. Gerçekten çok halsiz hissediyorum kendimi." Dedi ve gülümsedi. Ksafaya doğru ilerlerken Leo'nun bakışlarının sürekli kendi üzerinde olduğunu hissetti. Kafasını kaldırdı ve gülümsedi.

Kasaya parayı ödedikten sonra kapıdan dışarıya doğru aynı anda adım attılar. Pizzacıdan çok uaklaşmadan Leo Ang'nın omuzuna elini atmış, kendine doğru çekmeye başlamıştı. Ang'nın kalbi hızla atıyordu. Uzun zamandır böyle bir heycan yaşamamıştı. Gerçekten Leo'ya hayallerine sığamiyacağı kadar güzel bir gün geçiriyorlardı. Çünkü buluşmak istediğinde aklaında kesinlikle ama kesinlikle böyle bir düşünce yoktu. Zaten olamazdıda. Onlar kardeş gibi büyümüş, en iyi arkadaşlardı. Pardon eski en iyi arkadaş..

Restauranttan çıktıktan sonra ona yaklaşmanın yollarını aramadım dersem yalan söyleiş olurdum. En sonunda cesaretimi toplayıp kolumu uzattıım ve onu kendime çektim. Adeta onu kanatlarımın altına almış gibiydim. Hiçbir şey düşünmüyordum şu an. Aydınlık-Karanlık, kötüye gidip de biten evliliğim,Kutsal Güç, lanet olası vampir ordusu... Hiçbir şey sadece kendimi bu ana vermiştim. Ve arından düşünmeye başladım. Gerçi Angela yanımdayken bu pek mümkün olmuyordu ama gözlerimi ondan kaçırabildiğim kadarıyla kendimi düşünmeye veriyordum. Ne kadar sürecekti? İlk aklıma gelen buydu. Kendime sorduğum ilk soru... Neyin mi ne kadar süreceği? Şu an başlayan birlikteliğimin... Buna zaman bulabilecek miydim? Sonuçta ortada yürütemedeiğim bir ilişki ve biten bir evlilik vardı. Tüm bunlar beni cesaretsiz biri yapıyordu ama be ne zamandan beri kendime yenik düşmüştüm ki? Tüm bunların altından kalkabileceğimi düşündüm.

Tüm bunların ardından biraz yürüyüş ve bir kaç 'ışınlanma'dan sonra Angela'nın evindeydik artık. Ne yapacağımı bilmezcesine elini tutmuş ve gözlerine bakıyordum. Sanırım benden bir şeyler bekliyordu. Ancak ne istediğini anlamam biraz zaman alacak ve ona istediğini biraz daha geç verecektim. Biraz daha ona baktıktan sonra yaklaşıp dudaklarına 'masum' bir öpücük kondurdum. "İyi geceler Angela!" dedim sakin bir şekilde ve eve girip güvende olduğuna emin olunca gecenin karanlığına karıştım. Şimdi yapmam gereken Cass'i bulmaktı. Önemli bir karar vermiştim. çok önemli... İlk paylaşmam gereken kişi de şüphesiz oydu.

» Karanlık Sokaktaki Sır Buluşma