Florean Fortescue'nun Girişteki Masası

"Rahatlamak için iyi bir yer..."
Blossom böyle düşünmüştü dondurma dükkanına girerken.Rahatlama ve iyice düşünmeye ihtiyacı vardı.Halloween bitmişti ama aklında gizemli yabancı Castiel vardı.Onu eğlendirmek için çok güzel bir şey yapmıştı.O iyi bir arkadaştı fakat ona acı geçmişini hatırlatıyordu.Bunları hatırladıkça ağlayası geliyordu.Sürekli ağlıyor,sürekli üzülüyordu.Gözleri şişmişti.En iyi dostuyla konuşmaya ihtiyacı vardı...Ona içini dökmeye...

Dükkan çok kalabalıktı.Girişteki masada oturduğu için de çok gürültü vardı.Ama buradan gelen geçeni izleyebiliyordu.Çok sıradışı büyücüler gelip gidiyordu.Biri daha girdi kapıdan.Diğerleri gibi aynıydı o da ama Blossom'ın dikkatini çekmişti.O şaşkınşığını gideremeden hemen oturduğu masaya oturmuştu.Kimdi bu?Nefes kesici bir büyücü mü?

Nefes kesici büyücü o büyüleyici sesiyle
“Bir sakıncası yok ya?”
Blossom cevap veremeden masaya oturur.Böyle bir kişinin onun basit kişiliğiyle ilgilenmeyeceğini düşünür.Ayrıca onu şarkıcı olarak görmüştür Blossom.Ünlü büyücüler onunla asla ilgilenmez.O kendini basit biri olarak tanımlamaktadır.Blossom bunları düşünürken nefes kesici büyücü iki dondurma söyler.Blossom içinde onunla tanışma isteği vardır ama kendini moron gibi göstermekten korkmaktadır.Etkilendiği kişilerle konuşmaya başlayınca eli ayağı titremeye başlıyordur.Okuldayken hoşlandığı bir çocukla konuşmaya başladığında tam bir moron gibi gözükmüş ve çocuk kaçmıştır.Hep bu korkuyla dolaştığı için çok kişiyle çıkmamıştır.Ama bu sefer korkusunu yenmesi gerektiğini düşündü.
"Merhaba!Ben Blossom...Sizi tanıyorum bir şarkıcısınız...John değil mi?Yakından daha hoş gözüküyorsunuz..."
Ah!Tam bir moron gibi davranmıştı.

Blossom sözünü söyledikten sonra John'un yanaklarının hafifçe kızarmaya başladığını fark etti.Yoksa mükemmel büyücü basit Blossom'la ilgilenmeye mi başlamıştı?Blossom ne zaman aynaya baksa kendine hakaret edip dururdu.Aslında güzeldi ama kendine haksızlık ediyordu.O bunları düşünürken mükemmel büyücü John bir şeyler söylemeye başladı
“Teşekkür ederim Sizde gayet hoşsunuz”
Blossom kızarmaya başlamıştı.Yoo!Moron gibi davranmayacağına söz vermişti.Ayrıca az önce John gibi biri ona iltifat mı etmişti?Basit Blossom'a mı?O kendi kendine içinden gevezelik edip dururken John sohbet etmeye başlamıştı bile
“Evet. Şarkıcıyım. John. Epey tanınıyorum sanırım”
Böyle nefes kesici bir büyücü olurdu da tanınmaz mıydı hiç?Blossom içinden konuşup duruyordu.John ise yine o büyüleyici sesiyle
“Memnun oldum.”
dedi.Blossom ona büyülenmiş şekilde bakarken dondurması gelmişti hatta eriyordu bile.O da dondurmasından bir kaşık aldı ve onu dinlemeye devam etti.
“Ee seni tanıyalım biraz”
John onu mu tanımak istiyordu?Basit kişiliğiyle hiçbir şey ifade etmeyen Blossom'ı mı?Daha fazla susamazdı...Bir şeyler zırvalaması gerekiyordu
"Bakanlıkta çalışıyorum...Sihirli Oyunlar ve Sporlar Dairesi Başkanı'yım.Övünmek istememiştim...Kusura bakma..."
Bunları söyledikten sonra içinden
"Ve senden hoşlanıyorum..."
demişti.Sonra John'un ona meraklı meraklı baktığını görünce içinden söylediklerini yanlışlıkla dışa vurduğunu fark etti...

Sanki Blossom içinden sürekli bir şeyler düşünüyordu. John bunu farketmişti. Sanatın sadece müzik tarafıyla ilgilenmediği için insanları hareketlerinden tanıyoabiliyordu az buz. John'ı pür dikkat dinlemesi John'ın hoşuna gitmişti. Bir o kadarda kıl etmişti. Bir hata yaparım diye korkuyordu. Bir süre sessizlikten sonra Blossom o değişik sesi ile sessizliği bozup John'ı da düşüncelerden ayırdı.
"Bakanlıkta çalışıyorum...Sihirli Oyunlar ve Sporlar Dairesi Başkanı'yım.Övünmek istememiştim...Kusura bakma..."
demek ki başkandı. Adını sanki daha önce duymuştu. Ama görmek nasip olmamıştı. "Oo başkanım pardon ya" deyip ciddi bir ifade aldı. Aslında sadece dalga geçiyordu. "İsmini daha önce duymuştum. Ama görmek şimdi nasip" oldu dedi. Ama tam o sırada John'ı şok eden, kaskatı bırakan kelimeler çıkmıştı Blossom'ın ağzından. "Ve senden hoşlanıyorum..." John kaskatı kesilmişti. Daha 5 dakikalık bir görüşümleri yoktu. John boş boş Blossom'ın gözüne bakıyordu. Hiç bir şey anlamamıştı. Dondurmasını elinden bırakıp "Sen ciddi misin?" diye sorup kendisini öne eğdi. Blossom'ın gözlerine bakıyordu...

"Sen ciddi misin?"
Ağzından çıkan kelimeler onu bir uçuruma mı yolluyordu yoksa güvenli bir yere mi?Onun gözlerine dikkatlice bakıyordu John.Ondan hoşlanamaz mıydı?Neden böyle demişti ki?John'u önceden tanıyordu.Yani ekrandan...Yakından görmesi sadece 5 dakikayı almıştı ama ondan hoşlanıyordu.Bakışları,sesi,kendisi...Her şeyiyle ona yetiyordu.Eski okul aşkını hatırlatmıştı ona.Aynı Muggle'lar gibi düşünmüştü...O Ravenclaw'da okurken aşık olduğu biri vardı.Fakat ona yüz vermemişti...Yoksa John'da mı bunu yapacaktı?Hayır!Bunu yapacak biri değildi John...

Artık cevap vermesi gerekiyordu
"Sanırım ağzımdan bir şey kaçırdım.Fakat söylediklerim doğru.Senden hoşlanıyorum...Sen aynı şeyleri düşünmüyorsan sorun değil...Kalkabilirim..."
Ona doğru yaklaşmıştı.Gözlerinin içine doğru bakıyordu ve nefesini hissedebiliyordu.John ne diyecekti?Hayır mı?..

Şaşıran John hâlâ Blossom'ın gözlerine bakıyordu. Dondurmaların serinliğini bile hissedebiliyordu artık. O derece hassaslaşmıştı duyuları. Blossom'ın hiç bir şey demeyişi, John'a sadece bakması John'ı sinir etmişti. Zaten şaşırmıştı. Birde böyle baktıkça sinirleri iyice bozuluyordu.
"Sanırım ağzımdan bir şey kaçırdım.Fakat
söylediklerim doğru.Senden hoşlanıyorum...Sen aynı şeyleri
düşünmüyorsan sorun değil...Kalkabilirim..."
Kaçırmıştı? Kesinlikle kaçırmış olmalıydı. Bir anda söylenecek tarzdan bir şey değildi zaten. Boş boş Blossom'ın gözlerine bakmaya devam etti. Hâlâ şaşkındı. Ama söyledikleri doğruydu? John söylediklerininin doğru olduğunu onaylayınca Blossom, John iyice şaşırmıştı. Aynı şeyleri mi düşünüyordu? Bir kaçe kez adını duymuş ve Gelecek Postası'nda bir kaç resimini görmüştü. Ama seviyor muydu? Masadan mı kalkacaktı? Hayır. İzin vermezdi. Duyguları zaten karışık olan John iyice afallamıştı. "Hayır hayır. Kalkma masadan." diyebildi ilk etapta. En sonunda kendisine gelebilmişti. Sol eli ile kafasını kaşıdıktan sonra "Şey. Sanırım. Aslında. Bende senden hoşlanıyorum. Girer girmez senin yanına oturdum çünkü bir kaç kez gördüm seni. ve hoşlanıyorum. Fırsat ayağıma gelmişkende yanına oturayım dedim ve yanındayım." diyebildi. Kendiside inanamıyordu dediklerine. Bende senden hoşlanıyorum, seni seviyorum demek istiyordu. ama diyemiyordu. Sadece yanağına öpücük kondurmakla yetindi...